“ดาวเคราะห์ดวงนี้มีลักษณะเป็นยักษ์น้ำแข็งเนื่องจากองค์ประกอบทางเคมีภายใน เมื่อเทียบกับดาวก๊าซยักษ์ ดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ ดาวเนปจูนมีองค์ประกอบที่หนักกว่าไฮโดรเจนและฮีเลียมมาก ซึ่งเห็นได้ชัดเจนในรูปลักษณ์สีน้ำเงินอันเป็นเอกลักษณ์ของดาวเนปจูน ใน ภาพกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลของ NASA/ESA ที่ความยาวคลื่นที่มองเห็นได้ ซึ่งเกิดจากก๊าซมีเทนจำนวนเล็กน้อย” ESA กล่าว
อย่างไรก็ตาม JWST มองเห็นด้วยอินฟราเรด ซึ่งเดินทางได้ง่ายกว่าผ่านฝุ่นและก๊าซของจักรวาล ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้มองเห็นในจักรวาลได้ไกลกว่าฮับเบิล
การใช้กล้องอินฟราเรดใกล้ (NIRCam) ที่สามารถจับภาพวัตถุภายในช่วงอินฟราเรดใกล้ระหว่าง 0.6 ถึง 5 ไมครอน ดาวเนปจูนจะไม่ปรากฏเป็นสีน้ำเงินสำหรับ JWST เช่นเดียวกับฮับเบิล แต่ค่อนข้างมืด
“อันที่จริง ก๊าซมีเทนดูดซับแรงมากจนดาวเคราะห์ค่อนข้างมืดที่ความยาวคลื่นเวบบ์ ยกเว้นในที่ที่มีเมฆจากระดับความสูงสูง เมฆมีเทน-น้ำแข็งดังกล่าวมีความโดดเด่นเป็นริ้วและจุดสว่าง ซึ่งสะท้อนแสงอาทิตย์ก่อนที่จะถูกดูดกลืนโดย ก๊าซมีเทน ภาพจากหอสังเกตการณ์อื่น ๆ ได้บันทึกคุณลักษณะเมฆที่พัฒนาอย่างรวดเร็วเหล่านี้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา” อีเอสเออธิบาย