ค้นหา “ห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลก” พบแล้ว

ค้นหา “ห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลก” พบแล้ว Graham Askey ไปเยี่ยม 91 ประเทศเพื่อค้นหาห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลกและอ้างว่าพบห้องน้ำในทาจิกิสถาน

ค้นหา “ห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลก” พบแล้ว บางคนเดินทางไปทั่วโลกเพื่อค้นหาการผจญภัย บางคนหวังที่จะค้นพบอาหารใหม่ ๆ หรือสัมผัสวัฒนธรรมต่างประเทศ แต่บล็อกเกอร์วัย 58 ปี Graham Askey มีแรงจูงใจที่แตกต่างกันเล็กน้อย เขาเดินทาง 75,000 ไมล์เพื่อค้นหาสิ่งหนึ่ง: ห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลก

“หลังจากเดินทางหลายครั้ง ฉันคิดว่าฉันได้เห็นมันทั้งหมดแล้ว สิ่งที่เกี่ยวกับไม้ค้ำถ่อบนไม้ค้ำถ่อ อ่างที่ดูเหมือนเต็มไปด้วยกระจ้อยร่อย และอ่างอาบน้ำดูเหมือนจะถูกใช้เป็นที่ลุ่มน้ำชั่วคราว” Askey กล่าวตามDaily Mail

แต่หลังจากใช้เงินไป 150,000 ปอนด์ (ประมาณ 165,000 ดอลลาร์) และไปเยือน 91 ประเทศในหกทวีป แอสคีย์เชื่อว่าเขาพบส้วมที่แย่ที่สุดในโลกในมุมโดดเดี่ยวของทาจิกิสถาน

“ [H] ชื่นชอบสิ่งอำนวยความสะดวกในห้องน้ำที่สกปรกที่สุดที่พบได้ทุกที่ในโลก ห้องน้ำในทาจิกิสถานจะต้องแย่ที่สุดในโลก – มันเป็นหลุมนรกที่สมบูรณ์แบบ” Askey กล่าว

หนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์รายงานว่า “ห้องน้ำที่แย่ที่สุดในโลก” ในเมืองไอนี ประเทศทาจิกิสถาน ตั้งอยู่ในแผงขายไม้ขนาด 5 ฟุตที่รายล้อมไปด้วย “อุจจาระตากแดด” และเต็มไปด้วยหนูและงูพิษ มันได้รับเกียรติที่น่าสงสัยจากความจริงที่ว่าผู้คนใช้ผ้าความเป็นส่วนตัวที่บอบบางซึ่งล้อมรอบเป็นกระดาษชำระ

“เมื่อไม่มีกระดาษชำระ ผู้สร้างได้สร้างมันขึ้นมาอย่างสะดวกด้วยผ้าเพื่อเสนอฟังก์ชันการเช็ด” Askey กล่าวตามDaily Mail “และดูเหมือนว่าชาวบ้านจะใช้มันอย่างเต็มที่!”

ส้วมในทาจิกิสถานเป็นเพียงหนึ่งในหลายห้องสุขาที่ Askey บันทึกไว้ในบล็อก “Inside Other Places” ของเขาสำหรับสมาคมส้วมเสียดสี & Urinal Restoration & Design Society (TURDS) บล็อกเกอร์ที่เพื่อนๆ เรียกเขาว่า “ราชาแห่งเครื่องเคลือบ” ได้รับแรงบันดาลใจให้เดินทางไปทั่วโลกและบันทึกเรื่องห้องน้ำที่น่ารังเกียจหลังจากประสบกับห้องน้ำที่สกปรกเป็นพิเศษในโมร็อกโก

“อย่าพลาดว่าทุกรายการในรายการของฉันนั้นเกินคำบรรยาย” Askey กล่าว “บางคนอาจดูโอเค แต่เชื่อฉันเถอะ และฉันรู้ พวกเขาเป็นสถานที่ที่ไม่เอื้ออำนวยมากที่สุดในโลก และการใช้เวลาสักนาทีเดียวในนั้นอาจเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึง ยกเว้นในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด”

เขาเสริมว่า: “แต่ละคนดูเหมือนจะดึงดูดสมาชิกของสาธารณชนที่ยังไม่ได้เชี่ยวชาญศิลปะพื้นฐานของการเล็ง”